Скачать все книги автора Андрей Евгеньевич Тихомиров

Наум – иудейский пророк; пророчествовал в то время, когда вавилоняне захватили столицу Ассирии Ниневию (612 г. до н. э.). В Книге пророка Наума мы сталкиваемся не только с проповедями, направленными против чужих народов, но и с пророчеством о суде божьем и над Израилем. Традиционное толкование книги связано с провозглашением справедливости Яхве, который накажет за все грехи, главный из которых – отход от религии Яхве. Такое толкование, понятное дело, выгодно «заинтересованным лицам» – жрецам иудаизма.

ناحوم – النبي اليهودي؛ تنبأ في الوقت الذي استولى فيه البابليون على عاصمة آشور، نينوى (612 قبل الميلاد). في سفر النبي ناحوم، لا نواجه عظات موجهة ضد الأمم الأجنبية فحسب، بل نواجه أيضًا نبوءة عن دينونة الله وإسرائيل. ويرتبط التفسير التقليدي للكتاب بإعلان عدالة الرب الذي سيعاقب كل الذنوب وأهمها الخروج عن دين الرب. مثل هذا التفسير، بالطبع، مفيد "للأشخاص المهتمين" – كهنة اليهودية.

נחום – נביא יהודי; התנבא בזמן שבו כבשו הבבלים את בירת אשור, נינוה (612 לפנה"ס). בספר הנביא נחום אנו עומדים לא רק בפני דרשות המכוונות נגד עמים נכריים, אלא גם עם נבואה על משפט ה' ועל ישראל. הפרשנות המסורתית של הספר קשורה בהכרזה על צדק יהוה, שיעניש את כל החטאים, שעיקרם היציאה מדת יהוה. פרשנות כזו מועילה כמובן ל"מתעניינים" – כוהני היהדות.

Nahum – Jewish prophet; prophesied at the time when the Babylonians captured the capital of Assyria, Nineveh (612 BC). In the Book of the prophet Nahum, we are faced not only with sermons directed against foreign nations, but also with a prophecy about the judgment of God and over Israel. The traditional interpretation of the book is associated with the proclamation of the justice of Yahweh, who will punish all sins, the main of which is the departure from the religion of Yahweh. Such an interpretation, of course, is beneficial to "interested persons" – the priests of Judaism.

Навум – іудзейскі прарок; прарочыў у той час, калі бабілёняне захапілі сталіцу Асірыі Ніневію (612 г. да н. э.). У Кнізе прарока Навума мы сутыкаемся не толькі з пропаведзямі, накіраванымі супраць чужых народаў, але і з прароцтвам пра суд Божы і над Ізраілем. Традыцыйнае тлумачэнне кнігі звязана з абвяшчэннем справядлівасці Яхве, які пакарае за ўсе грахі, галоўны з якіх – адыход ад рэлігіі Яхве. Такое тлумачэнне, зразумелая справа, выгадна "зацікаўленым асобам" – жрацам юдаізму.

The book of the prophet Habakkuk consists of three chapters and ranks eighth among the books of the lesser prophets. The book was written after the destruction of the Assyrian empire by the Chaldeans in 612 BC. e. and covers the period from the establishment of the hegemony of Babylon under the rule of the reigning Chaldean dynasty and until the first capture of Jerusalem by Nebuchadnezzar in 597 BC. e. The book is dedicated to the age-old question that believers ask themselves throughout history – why does God allow predatory and wicked people to triumph? For atheists, the question is clear – every person, as well as any living being, proceeds from his own interests, which may not correspond to the interests of other people, living beings.

Bók Habakkuks spámanns samanstendur af þremur köflum og er í áttunda sæti meðal bóka hinna minni spámanna. Bókin var skrifuð eftir eyðileggingu Assýríuveldis af Kaldeum árið 612 f.Kr. e. og nær yfir tímabilið frá stofnun yfirráða Babýlonar undir stjórn ríkjandi Kaldeaættar og þar til Nebúkadnesar tók Jerúsalem í fyrsta sinn árið 597 f.Kr. e. Bókin er tileinkuð þeirri aldagömlu spurningu sem trúaðir spyrja sjálfa sig í gegnum tíðina – hvers vegna leyfir Guð rándýru og vondu fólki að sigra? Fyrir trúleysingja er spurningin skýr – sérhver manneskja, sem og hver lifandi vera, gengur út frá eigin hagsmunum, sem eru kannski ekki í samræmi við hagsmuni annarra, lifandi vera.

O livro do profeta Habacuque consiste em três capítulos e ocupa o oitavo lugar entre os livros dos profetas menores. O livro foi escrito após a destruição do Império Assírio pelos caldeus em 612 AC. e. e cobre o período desde o estabelecimento da hegemonia babilônica sob o reinado da dinastia caldeia reinante até a primeira captura de Jerusalém por Nabucodonosor em 597 aC. e. O livro é dedicado à eterna questão que os crentes se perguntaram ao longo da história – por que Deus permite que pessoas predatórias e perversas triunfem? Para os ateus, a questão é clara – cada pessoa, assim como qualquer ser vivo, procede dos seus próprios interesses, que podem não corresponder aos interesses de outras pessoas, seres vivos.

Profeetta Habakukin kirja koostuu kolmesta luvusta ja sijoittuu kahdeksanneksi pienprofeettojen kirjoissa. Kirja kirjoitettiin sen jälkeen, kun kaldealaiset tuhosivat Assyrian valtakunnan vuonna 612 eaa. e. ja kattaa ajanjakson Babylonian hegemonian perustamisesta hallitsevan kaldealaisten dynastian aikana siihen asti, kun Nebukadnessar valtasi Jerusalemin ensimmäisen kerran vuonna 597 eaa. e. Kirja on omistettu ikuiselle kysymykselle, jonka uskovat ovat esittäneet itselleen läpi historian – miksi Jumala sallii saalistuseläinten ja pahojen ihmisten voittaa? Ateisteille kysymys on selvä – jokainen ihminen, samoin kuin jokainen elävä olento, lähtee omista etuistaan, jotka eivät välttämättä vastaa muiden ihmisten, elävien olentojen etuja.

ספר הנביא חבקוק מורכב משלושה פרקים ומדורג במקום השמיני מבין ספרי הנביאים הקטנים. הספר נכתב לאחר חורבן האימפריה האשורית על ידי הכשדים בשנת 612 לפני הספירה. ה. ומכסה את התקופה שמאז כינון ההגמוניה הבבלית בשלטון השושלת הכלדית השלטת ועד לכידתה הראשונה של ירושלים על ידי נבוכדנצר בשנת 597 לפנה"ס. ה. הספר מוקדש לשאלה הנצחית שהמאמינים שאלו את עצמם לאורך ההיסטוריה – מדוע אלוהים מאפשר לאנשים טורפים ורשעים לנצח? עבור אתאיסטים, השאלה ברורה – כל אדם, כמו גם כל יצור חי, יוצא מהאינטרסים שלו, שאולי אינם תואמים את האינטרסים של אנשים אחרים, יצורים חיים.

Profeten Habakkuks bok består av tre kapitel och ligger på åttonde plats bland de mindre profeternas böcker. Boken skrevs efter det assyriska imperiets förstörelse av kaldéerna 612 f.Kr. e. och täcker perioden från upprättandet av babylonisk hegemoni under den regerande kaldeiska dynastin fram till den första erövringen av Jerusalem av Nebukadnessar 597 f.Kr. e. Boken är tillägnad den eviga fråga som troende har ställt sig själva genom historien – varför låter Gud rovdjur och onda människor segra? För ateister är frågan tydlig – varje person, liksom varje levande varelse, utgår från sina egna intressen, som kanske inte motsvarar andra människors, levande varelsers, intressen.

Софония пророчествовал в начале царствования иудейского царя Иосии, около 640-610 гг. до н. э. Книга пророка Софонии, состоящая из трех глав, имеет довольно общее содержание. Писатель обличает идолопоклонство своих соотечественников, убеждает их раскаяться, угрожает гневом Божьим. Центральной мыслью Книги Софонии является вера в наступление суда Божьего над всем миром. Бог может позволить себе такой суд, поскольку его власть распространяется над всеми народами, а не только над избранным народом. Это учение пророка внесло свою лепту в религиозные реформы Иосии, в подготовку к распространению единого культа Яхве, в появление монотеизма.

Zephaniah prophesied at the beginning of the reign of King Josiah of Judah, around 640-610. BC e. The book of the prophet Zephaniah, consisting of three chapters, has a fairly general content. The writer denounces the idolatry of his compatriots, convinces them to repent, and threatens them with the wrath of God. The central idea of the Book of Zephaniah is the belief in the coming of God's judgment over the whole world. God can afford such judgment because his authority extends over all nations, not just his chosen people. This teaching of the prophet contributed to the religious reforms of Josiah, to the preparation for the spread of a single cult of Yahweh, and to the emergence of monotheism.

Zefanja prophezeite zu Beginn der Herrschaft von König Josia von Juda, etwa zwischen 640 und 610. Chr e. Das aus drei Kapiteln bestehende Buch des Propheten Zefanja hat einen recht allgemeinen Inhalt. Der Schriftsteller prangert den Götzendienst seiner Landsleute an, überredet sie zur Reue und droht ihnen mit dem Zorn Gottes. Die zentrale Idee des Buches Zefanja ist der Glaube an das kommende Gericht Gottes über die ganze Welt. Gott kann sich ein solches Urteil leisten, weil seine Autorität sich über alle Nationen erstreckt, nicht nur über sein auserwähltes Volk. Diese Lehre des Propheten trug zu den religiösen Reformen Josias, zur Vorbereitung der Verbreitung eines einzigen Jahwekults und zur Entstehung des Monotheismus bei.

Sofonias profetizou no início do reinado do Rei Josias de Judá, por volta de 640-610. AC e. O livro do profeta Sofonias, composto por três capítulos, tem um conteúdo bastante geral. O escritor denuncia a idolatria dos seus compatriotas, convence-os ao arrependimento e ameaça-os com a ira de Deus. A ideia central do Livro de Sofonias é a crença na vinda do julgamento de Deus sobre o mundo inteiro. Deus pode permitir tal julgamento porque sua autoridade se estende a todas as nações, não apenas ao seu povo escolhido. Este ensinamento do profeta contribuiu para as reformas religiosas de Josias, para a preparação para a difusão de um único culto a Yahweh e para o surgimento do monoteísmo.

Sophonie a prophétisé au début du règne du roi Josias de Juda, vers 640-610. avant JC e. Le livre du prophète Sophonie, composé de trois chapitres, a un contenu assez général. L'écrivain dénonce l'idolâtrie de ses compatriotes, les convainc de se repentir et les menace de la colère de Dieu. L'idée centrale du livre de Sophonie est la croyance en la venue du jugement de Dieu sur le monde entier. Dieu peut se permettre un tel jugement parce que son autorité s’étend sur toutes les nations, pas seulement sur son peuple élu. Cet enseignement du prophète a contribué aux réformes religieuses de Josias, à la préparation de la diffusion d'un culte unique de Yahweh et à l'émergence du monothéisme.