Кайту

Китап сөючеләр өчен кызыклы бүләк – «Китап» романы. Антиутопия жанрына караган бу әсәрдә автор китаплар һәм китап укучылар юкка чыкканнан соңгы тормышны күзаллый. Белемнән, тәрбиядән һәм мәдәнияттән ваз кичкән кешелек, әлбәттә, коточкыч сынауларга дучар була. Роман көтелмәгән маҗаралар белән мавыктырып кына калмас, бүгенге вакыйгаларга башкачарак карарга мәҗбүр итәр.

Куркыныч күренешләр, коточкыч вакыйгалар хакында укырга яратучылар өчен иң популяр татар язучысыннан тагын бер мавыктыргыч китап. Убырлар уянган чак – татар әдәбиятында вампирлар хакында беренче роман. Анда сүз җәйге ялда авылга кайткан яшүсмер маҗаралары турында. Монда керсез мәхәббәт тә, кот алынырлык күренешләр дә, күзгә яшь китерерлек яктылык та – барсы да бар. Укы – кызык булачак!

Ул моргта уянып китә һәм җай табып өенә кайта. Ләкин беркем дә колач җәеп каршыламый. Чөнки аны өч көн элек җирләгәннәр. Һәм ул үзенең тере кеше икәнен яңадан исбатларга мәҗбүр. Ә үзеңнән котылырга теләүчеләр арасында бу җиңел түгел. Марат Кәбиров – иң күп укыла торган татар язучысы, әдәбиятның төрле тармагында – фантастика, фэнтези, мистика, триллер, хоррор, һ.б. жанрларда эшли. Популярлыгы нигезендә прозасының үткенлеге, фантастик вакыйгаларны да тормышчан, хәтта елатырлык дәрәҗәдә сүрәтли алуы, укучы белән ирекле һәм ихлас аралашуы ята дип билгелиләр.

"Менә тагын урамнарда яңгыр. Менә тагын яңгыр синсез яуа. Яңгыр җиргә сафлык алып килә, яңгырларда тәннәр җиңеләя, сулышларың иркенәеп кала. Иңнәреңә канат үскән кебек, хыял күкләренә талпынасың. Бүген никтер минем җанда – сагыш. Әллә сине юксынудан микән. Син бит миңа якты яңгыр идең. Назга коргаксыган җаныма син җылы яңгыр булып килеп кердең, татлы тамчыларың белән сибелдең дә йөрәгемнең юшкыннарын юдың. Мин сафланып, үзем булып калдым, мәхәббәтле синең тамчылардан рухыма көч, яшәүгә дәрт алдым. Рәхмәт сиңа! Яңгыркаем минем… "

Гадәти генә яшәп яткан җирдән вакыт кинәт сикереш ясый, кешелек сәер һәм коточкыч чорга аяк баса. Бөтен җәмгыять берничә йөз кешедән генә торган элитаны хезмәтләндерү өчен асрала. Һәр адымда хыянәт каршы ала, һәр почмакта мәкер сагалый. Адәм баласының котылыр юлы юк, ул һәлакәткә дучар. Ләкин…Марат Кәбиров – иң күп укыла торган татар язучысы, әдәбиятның төрле тармагында, шул исәптән, фантастика, фэнтези, мистика, триллер, хоррор, драма, поэзия, юмор өлкәсендә дә эшли. Күпсанлы китаплар авторы.

«Киллер» китабы ике әсәрне – «Киллер» һәм «Хөрмәтле мәет әфәнде» повестьларын берләштерә. Икесендә дә яшәү белән үлем турында уйландыра торган темалар. Икесе дә киң катлам укучыга тәгаенләнгән, гади телдә һәркем аңларлык дәрәҗәдә язылган. Укучыны «җилтерәтеп» алып бара торган әсәрләр.

«Киллер» повестендә ике кешенең очрашуы тасвирлана. Берсе – кешеләрне үлемнән алып калып, коткара торган табиб, икенчесе кеше үтерүче – киллер. Икесенең дә үткән тормышы, сере бар. Шушы серләр әсәр дәвамында чишелә һәм геройларның язмышлары кульминацион ноктага килеп терәлә…

Хөрмәтле мәет әфәнде» повестендә авырудан вафат булган кешене җирләү вакыйгасы сурәтләнә. Әмма ул өч көннән соң исән килеш өенә кайтып керә. Монда бернинди мистика юк. Укучыга шул серләрне чишү сорала.

«Киллер» китабы «Казан утлары» журналы китапханәсе сериясендә нәшер ителде һәм зур уңыш казанды: 2000 данә белән чыккан тираж 3 атна эчендә сатылып бетте. Литрес укучыларына аның электрон версиясе тәкъдим ителә.

Бу әсәрне укыганда син, Даими Укучым, тормышыбыздагы фаҗигаләрнең берсен искә төшерәчәксең. Котылгысыз рәвештә. Һәм Син хаклы. Бу әсәргә нәкъ шул вакыйга этәргеч бирде. Мин андый фаҗигаләрнең беркайчан да булмавын телим. Шуңа күрә, әсәремдә “альтернатив тарих” тудырырга теләдем.

Бу бер җирлексез түгел. Хәтта ниндидер көчләр тарафыннан эшкәртелеп, котылгысыз хәлгә калган очракта да кеше үзен хәтәр адымнардан саклау өчен көрәшә ала. Җиңеп чыгамы ул, җиңеләме – ансы башка мәсьәлә. Көрәшкә алынуы мөһим. Бу очракта аның җиңүенә өмет бар. Җиңү дә бер югалтусыз гына булмаска мөмкин. Билгеле вакыйганы, билгеле персонажларны хәтерләтсә дә бу әсәр – альтернатив тарих, димәк, тормышта булган вакыйганы бөтенләй башка яссылыкта күзаллау. “Ә бит шулай да була алыр иде…”– дип уфтану.

Әсәрне укыганда да, аңа йомгак ясаганда да шуңа игътибар итәрсең, ашык-пошык хөкем чыгарырга тырышмассың дип өметләнәм. Ә хәзер без Синең белән җитәкләшеп коточкыч вакыйгалар дөньясына атлыйбыз…

Содержит нецензурную брань.

Константинопол, град на злато и интриги, град на империя, разтърсвана от вътрешни борби и външни заплахи. В този град, сред лабиринта от улички и дворцови интриги, се развива историята на Симеон – мъж, чието минало е забулено в мистерия, чието бъдеще е преплетено с съдбата на Византийската империя. Симеон не е просто монах, отрекъл се от света. Той е мъж с остър ум, с умения за битка, придобити в тайни тренировки, и с възможност да се движи в сенките, използвайки интелигентност и манипулация. Оставяйки скромния си живот в манастира, Симеон е привлечен в сърцето на велика политическа игра. Неговият път се пресича с този на Вълка, загадъчен и мощен лидер, чийто влияние се простира из цялата империя. „Сенките на Ордена” е история за интриги, за политическа борба, за вярност и предателство, за любов и жертва. Това е история за мъжа, който се превръща в легенда.

Эта история о людях, которые молчат, когда кричать уже поздно. Здесь нет спасения, только движение сквозь темноту, где чувства не называются, поступки не объясняются, а близость не обещает возвращения. Этот роман – не о героях. Он о выживании внутри себя.

Профессор Вейр и его ассистент Крис Кеннетт переносятся на машине времени в 73 год н.э. и становятся свидетелями взятия римлянами крепости Масада. Их встреча с центурионом Маром Лицинием оборачивается философским поединком о власти, истине и цене порядка. Пока Рим празднует победу, Вейр понимает: свобода начинается там, где кончается страх. Это повесть о времени, выборе и о том, что сильнее – меч, внушающий подчинение, или дух, способный умереть, но не склониться.

Сказка о молодости и радости, о скромности и кичливости, о доброте и уверенности в себе, и конечно о любви, которая поджидает нас на каждом углу и застаёт в самые негаданные моменты. Действие этой чудесной истории развивается в давние времена в нашем царстве-государстве, где жизнь прекрасна и упоительна, а на улицах городов ходят несравненные красавицы, и очароваться ими вовсе немудрено. Это-то и происходит с главным героем, он абсолютно неожиданно встречает свою единственную и неповторимую любовь, есть его друг, с которым они уходят на войну… Иллюстрация обложки: автор текста – Игорь Шиповских

В середине XIX века Иван Викторович Виткевич, выходец из польской дворянской семьи, стал ключевой фигурой в дипломатических интригах среди России, Великобритании, Персии и Афганистана. Он стал первым российским посланником в Кабуле. Обладая блестящими языковыми способностями, Виткевич свободно говорил на немецком, французском, английском, польском и русском, а также освоил персидский язык и ряд тюркских наречий, что делало его незаменимым в международных переговорах.

Повесть «Дипломатический агент» Юлиана Семенова открывает перед читателем мир политических интриг и заговоров, рассказывая о поразительной судьбе Виткевича. Это первое значимое произведение автора в жанре политического детектива, изданное в 1959 году, которое увлекает читателей своей напряженной атмосферой и глубоким погружением в историю.

Книга о наших братьях и сёстрах, которые никогда не предадут. Которые вернулись с войны. Они много работали, воевали, и им надо отдохнуть.

В книгу известного советского писателя Юрия Николаевича Авдеенко (1933—1982) вошли его роман и две повести на военную тему. Действие в романе «Этот маленький город» разворачивается в суровом 1942 году, когда немецко-фашистские захватчики пытались выйти в районе города Туапсе на Черноморское побережье, чтобы расколоть войска Северо-Кавказского фронта и продвинуться вдоль берега на Сочи, Сухуми, Батуми. В центре повестей «Последняя засада» и «Полковник из контрразведки» – образы людей, боровшихся с кулацкой бандой в начале 1930-х годов и с вражеской агентурой во время Великой Отечественной войны.

За неделю до Пасхи всегда не совсем понятно, массовое освящение вербы, за чем? Почему? Оказывается наши предки помнят, но не помнят что.

Мастилото ухае на билки и земя. Перото скърца по пергамента, улавяйки трепетливо светлината на свещта. Ръката ми, изморена от работа, се движи уверено, водена от копнеж да съхраня за бъдещите поколения отблясъци от величието, което зрее в сърцето на тази земя – България. Аз съм Ирина, дъщеря на болярин от Търновград, и свидетел съм на епоха, в която вярата и знанието, красотата и силата се преплитат в чуден гоблен. В тази летопис ще опиша не само битките и владетелите, а и душата на българския народ, пречупена през призмата на изкуството, науката и непоклатимата вяра. Перото спира да скърца. Свещта гори докрай, оставяйки ме в тъмнина. Затварям летописа, чувствайки се уморена, но и удовлетворена. Успях да съхраня отблясъци от величието на българската култура, от славните дни на Второто българско царство. Нека вярата, знанието и красотата бъдат наши спътници по пътя към светлото бъдеще на България!

Сорок пять тысяч лет тому назад. Мир ещё юн и по-детски жесток. Юноше по имени Ту не повезло родиться в нём. Но у него есть важное преимущество: он умнее своих сородичей. Ту – сын вождя, и он свободен в своём выборе, потому что не скован суеверными страхами. Он сам принимает решения, куда ему идти, что делать и кого любить. Даже если его любовь – чужачка.

И когда перепуганные соклановцы бегут прочь от зарева огня, Ту смело идёт ему навстречу. Гений, что сам выбирает свою судьбу, сгорит ли он в пожаре или спасёт их всех?